Sanctæ Familiæ Jesu Mariæ Joseph ~ Duplex majus
Commemoratio: Septima die infra Octavam Epiphaniæ

Divinum Officium Divino Afflatu - 1954

1-12-2019

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus.
Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra;
e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Christum Dei Fílium, Maríæ et Joseph súbditum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship Him.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship Him.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O come, let us worship Him.
Ant. Christ, Son of God, subject to Mary and Joseph, * O come, let us worship Him.
Hymnus {ex Proprio de Tempore}
Sacra jam splendent decoráta lychnis
Templa, jam sertis redimítur ara,
Et pio fumant redoléntque acérræ
Thuris honóre.

Num juvet Summo Géniti Parénte
Régios ortus celebráre cantu?
Num domus David, décora et vetústæ
Nómina gentis?

Grátius nobis memoráre parvum
Názaræ tectum, tenuémque cultum;
Grátius Jesu tácitam reférre
Cármine vitam.

Nili ab extrémis peregrínus oris,
Angeli ductu, própere remígrat
Multa perpéssus Puer, et patérno
Límine sospes,

Arte, qua Joseph, húmili excoléndus
Abdito Jesus juvenéscit ævo,
Seque fabrílis sócium labóris
Adicit ultro.

Irriget sudor mea membra, dixit,
Antequam sparso mádeant cruóre:
Hæc quoque humáno géneri expiándo
Pœna luátur.

Assidet Nato pia Mater almo,
Assidet Sponso bona nupta, felix
Si potest curas releváre fessis
Múnere amíco.

O neque expértes óperæ et labóris,
Nec mali ignári, míseros juváte,
Quos reluctántes per acúta rerum
Urget egéstas.

Démite his fastus, quibus ampla splendet
Fáustitas, méntem date rebus æquam:
Quotquot implórant cólumen, benígno
Cérnite vultu.

Sit tibi, Jesu, decus atque virtus,
Sancta qui vitæ documénta præbes,
Quique cum summo Genitóre et almo
Flámine regnas.
Amen.
Hino {do Próprio do tempo}
A thousand lights their glory shed
On shrines and altars garlanded;
While swinging censers dusk the air
With perfumed prayer.

And shall we sing the ancestry
Of Jesus, Son of God most High?
Or the heroic names retrace
Of David’s race?

Sweeter is lowly Nazareth,
Where Jesus drew His childish breath—
Sweeter the singing that endears
His hidden years.

An Angel leads the pilgrim band
From Egypt to their native land,
Where Jesus clings to Joseph’s arm,
Secure from harm.

And the Child grew in wisdom’s ken
And years and grace with God and men;”
And in His father’s humble art
Took share and part.

"With toil", saith He, “my limbs are wet,
Prefiguring the Bloody Sweat:”
Ah! how He bears our chastisement
With sweet content!

At Joseph’s bench, at Jesus’ side,
The Mother sits, the Virgin-Bride;
Happy, if she may cheer their hearts
With loving arts.

O Blessed Three! who felt the sting
Of want and toil and suffering,
Pity the needy and obscure
Lot of the poor.

Banish the “pride of life” from all
Whom ampler wealth and joys befall:
Be every heart with love repaid
That seeks your aid.

Glory to Thee, Jesu dear,
Model of holy living here!
Who reign’st, with Sire and Holy Ghost,
O’er heaven’s host.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio de Tempore}
Nocturn I.
Ant. Cum indúcerent * púerum Jesum paréntes ejus, accépit eum Símeon in ulnas suas, et benedíxit Deum.
Psalmus 8 [1]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cum indúcerent púerum Jesum paréntes ejus, accépit eum Símeon in ulnas suas, et benedíxit Deum.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Próprio do tempo}
Nocturn I.
Ant. When his parents * brought the Child Jesus, then Simeon took him up in his arms, and blessed God.
Salmo 8 [1]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. When his parents brought the Child Jesus, then Simeon took him up in his arms, and blessed God.
Ant. Ut perfecérunt * ómnia secúndum legem Dómini, revérsi sunt in Galilǽam in civitátem suam Názareth.
Psalmus 18 [2]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ut perfecérunt ómnia secúndum legem Dómini, revérsi sunt in Galilǽam in civitátem suam Názareth.
Ant. When they had performed * all things according to the Law of the Lord, they returned into Galilee, to their own city Nazareth.
Salmo 18 [2]
18:1 Os céus proclamam a glória de Deus: * e o firmamento anuncia a obra das suas mãos.
18:2 Um dia transmite ao outro esta mensagem, * e a noite mostra sabedoria a outra noite.
18:3 Não há discursos nem línguas, * em que não sejam ouvidas suas vozes.
18:4 Seu eco estendeu-se por toda a terra: * e as suas palavras até aos confins do mundo.
18:5 Estabeleceu o seu tabernáculo no sol: * e Ele mesmo é como um esposo que sai do tálamo:
18:6 Dá saltos como gigante para percorrer o caminho, * a sua saída é de uma extremidade do céu:
18:7 Seu curso vai até à outra extremidade: * e não há quem se esconda do seu calor.
18:8 A lei do Senhor é imaculada, convertendo a alma: * o testemunho do Senhor é fiel, dando sabedoria aos pequeninos.
18:9 As justiças do Senhor são rectas, alegram os corações: * os mandamentos do Senhor são claros, iluminam os olhos.
18:10 O temor do Senhor é santo, permanece pelos séculos dos séculos: * os juízos do Senhor são verdadeiros, cheios de justiça em si mesmos.
18:11 Mais preciosos que o ouro e as muitas pedras preciosas: * e mais doces do que o mel e o favo.
18:12 De facto, o vosso servo os guarda, * e em os guardar há grande recompensa.
18:13 Quem os seus delitos conhece? Dos que me são ocultos purificai-me: * e as alheias, perdoai ao vosso servo.
18:14 Se elas me não dominarem, serei imaculado: * e serei purificado dum delito desmedido.
18:15 Então as palavras da minha boca ser-Vos-ão agradáveis: * e a meditação do meu coração esteja sempre na vossa presença.
18:16 Ó Senhor, meu amparo * e meu redentor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. When they had performed all things according to the Law of the Lord, they returned into Galilee, to their own city Nazareth.
Ant. Puer autem * crescébat, et confortabátur plenus sapiéntia, et grátia Dei erat in illo.
Psalmus 23 [3]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Puer autem crescébat, et confortabátur plenus sapiéntia, et grátia Dei erat in illo.
Ant. And the Child grew, * and waxed strong in spirit, filled with wisdom, and the grace of God was upon him.
Salmo 23 [3]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. And the Child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom, and the grace of God was upon him.
℣. Propter nos egénus factus est cum esset dives.
℟. Ut illíus inópia nos dívites essémus.
℣. He was rich, yet for our sakes he became poor.
℟. That we through his poverty might be rich.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Colossénses
Col 3:12-16
12 Indúite vos ergo sicut elécti Dei, sancti, et dilécti, víscera misericórdiæ, benignitátem, humilitátem, modéstiam, patiéntiam:
13 Supportántes ínvicem, et donántes vobismetípsis si quis advérsus áliquem habet querélam: sicut et Dóminus donávit vobis, ita et vos.
14 Super ómnia autem hæc, caritátem habéte, quod est vínculum perfectiónis:
15 Et pax Christi exsúltet in córdibus vestris, in qua et vocáti estis in uno córpore: et gráti estóte.
16 Verbum Christi hábitet in vobis abundánter, in omni sapiéntia, docéntes, et commonéntes vosmetípsos, psalmis, hymnis et cánticis spirituálibus, in grátia cantántes in córdibus vestris Deo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Deus noster in terris visus est,
* Et cum homínibus conversátus est.
℣. Hic adinvénit omnem viam disciplínæ, et trádidit illam Jacob púero suo.
℟. Et cum homínibus conversátus est.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the letter of St. Paul the Apostle to the Colossians
Col 3:12-16
12 Put ye on therefore, as the elect of God, holy, and beloved, the bowels of mercy, benignity, humility, modesty, patience:
13 Bearing with one another, and forgiving one another, if any have a complaint against another: even as the Lord hath forgiven you, so do you also.
14 But above all these things have charity, which is the bond of perfection:
15 And let the peace of Christ rejoice in your hearts, wherein also you are called in one body: and be ye thankful.
16 Let the word of Christ dwell in you abundantly, in all wisdom: teaching and admonishing one another in psalms, hymns, and spiritual canticles, singing in grace in your hearts to God.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Our God did shew himself upon earth,
* And held converse with men.
℣. He hath found out all the way of knowledge, and hath given it unto Jacob his servant.
℟. And held converse with men.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Col 3:17-21
17 Omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Dómini Jesu Christi, grátias agéntes Deo et Patri per ipsum.
18 Mulíeres, súbditæ estóte viris, sicut opórtet in Dómino.
19 Viri, díligite uxóres vestras, et nolíte amári esse ad illas.
20 Fílii, obedíte paréntibus per ómnia: hoc enim plácitum est in Dómino.
21 Patres, nolíte ad indignatiónem provocáre fílios vestros, ut non pusíllo ánimo fiant.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Beáti qui hábitant
* In domo tua, Dómine.
℣. In sǽcula sæculórum laudábunt te.
℟. In domo tua, Dómine.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Col 3:17-21
17 All whatsoever you do in word or in work, do all in the name of the Lord Jesus Christ, giving thanks to God and the Father by him.
18 Wives, be subject to your husbands, as it behoveth in the Lord.
19 Husbands, love your wives, and be not bitter towards them.
20 Children, obey your parents in all things: for this is well pleasing to the Lord.
21 Fathers, provoke not your children to indignation, lest they be discouraged.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Blessed are they that live
* In thy house, O Lord.
℣. They shall praise thee for ever and ever.
℟. In thy house, O Lord.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Col 3:22-25; 4:1-2
22 Servi, obedíte per ómnia dóminis carnálibus, non ad óculum serviéntes, quasi homínibus placéntes, sed in simplicitáte cordis, timéntes Deum.
23 Quodcúmque fácitis, ex ánimo operámini sicut Dómino, et non homínibus:
24 Sciéntes quod a Dómino accipiétis retributiónem hereditátis. Dómino Christo servíte.
25 Qui enim injúriam facit, recípiet id, quod iníque gessit: et non est personárum accéptio apud Deum.
1 Dómini, quod justum est et æquum, servis præstáte: sciéntes quod et vos Dóminum habétis in cælo.
2 Oratióni instáte, vigilántes in ea in gratiárum actióne.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Débuit per ómnia frátribus assimilári,
* Ut miséricors fíeret.
℣. Cum esset Fílius Dei, dídicit ex iis quæ passus est, obediéntiam.
℟. Ut miséricors fíeret.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut miséricors fíeret.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Col 3:22-25; 4:1-2
22 Servants, obey in all things your masters according to the flesh, not serving to the eye, as pleasing men, but in simplicity of heart, fearing God.
23 Whatsoever you do, do it from the heart, as to the Lord, and not to men:
24 Knowing that you shall receive of the Lord the reward of inheritance. Serve ye the Lord Christ.
25 For he that doth wrong, shall receive for that which he hath done wrongfully: and there is no respect of persons with God.
1 Masters, do to your servants that which is just and equal: knowing that you also have a master in heaven.
2 Be instant in prayer; watching in it with thanksgiving:
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. In all things it behoved him to be made like unto his brethren,
* That he might be merciful.
℣. Though he was the Son of God, yet learned he obedience by the things which he suffered.
℟. That he might be merciful.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. That he might be merciful.
Nocturn II.
Ant. Consúrgens Joseph * accépit púerum et matrem ejus nocte, et secéssit in Ægýptum.
Psalmus 44 [4]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Consúrgens Joseph accépit púerum et matrem ejus nocte, et secéssit in Ægýptum.
Nocturn II.
Ant. When Joseph arose, * he took the young Child and his Mother by night, and departed into Egypt.
Salmo 44 [4]
44:1 Do meu coração saiu uma boa palavra: * minhas obras as digo ao Rei.
44:2 Minha língua é a pena do escriba: * que escreve velozmente.
44:3 Sois o mais belo dos filhos dos homens, a graça derramou-se nos vossos lábios: * por isso Vos abençoou Deus para sempre.
44:4 Cingi a vossa espada à cintura, * ó poderosíssimo.
44:5 Na vossa majestade e no vosso esplendor: * caminhai, avançai vitoriosamente e reinai.
44:6 Por meio da verdade, da mansidão e da justiça: * e a vossa dextra conduzir-Vos-á maravilhosamente.
44:7 Agudas são as vossas setas:os povos cairão debaixo de Vós: * traspassarão o coração dos inimigos do Rei.
44:8 Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos: * o ceptro de vosso reino é de rectidão.
44:9 Amastes a justiça e odiastes a iniquidade: * por isso Deus, vosso Deus, Vos ungiu com óleo de alegria, sobre vossos companheiros.
44:10 De vossas vestes se exala Mirra, aloés e cássia, vêm das casas de marfim: * nas quais Vos alegraram as filhas dos reis na vossa glória.
44:11 A Rainha está à vossa dextra, com manto de ouro: * ornada com variedade.
44:12 Escutai, ó filha, vede e inclinai o vosso ouvido: * e esquecei-vos de vosso povo e da casa de vosso pai.
44:13 O Rei cobiçará a vossa beleza: * porque Ele é o Senhor vosso Deus e todos O adorarão.
44:14 As filhas de Tiro com dádivas * apresentar-vos-ão suas súplicas:e todos os ricos do povo.
44:15 Toda a glória da filha do Rei está no interior, * em franjas de ouro, ornada com variedade.
44:16 Após ela as virgens serão apresentadas ao Rei: * as suas companheiras ser-Vos-ão conduzidas.
44:17 Serão conduzidas com alegria e com regozijo: * conduzi-las-ão ao templo do Rei.
44:18 Em lugar de vossos pais, filhos vos nascerão: * estabelecê-los-eis príncipes sobre toda a terra.
44:19 Lembrar-se-ão de vosso nome: * por todas as gerações.
44:20 Por isso Vos louvarão eternamente os povos: * e pelos séculos dos séculos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. When Joseph arose, he took the young Child and his Mother by night, and departed into Egypt.
Ant. Angelus Dómini * appáruit in somnis Joseph in Ægýpto, dicens: Surge et áccipe púerum et matrem ejus, et vade in terram Israël.
Psalmus 45 [5]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Angelus Dómini appáruit in somnis Joseph in Ægýpto, dicens: Surge et áccipe púerum et matrem ejus, et vade in terram Israël.
Ant. And the Angel of the Lord * said in a dream to Joseph in Egypt, Arise, and take the young Child and his Mother, and go into the land of Israel.
Salmo 45 [5]
45:1 O nosso Deus é o nosso refúgio e a nossa força: * o nosso auxílio nas muitas tribulações em que nos encontrávamos.
45:2 Por isso não temeremos, ainda que a terra seja perturbada: * e sejam precipitados os montes para o meio do mar.
45:3 Bradaram e turvaram-se suas águas: * os montes conturbaram-se com sua força.
45:4 A corrente do rio alegra a cidade de Deus: * o Altíssimo santificou o seu tabernáculo.
45:5 Deus está no meio dela, não será tremida: * Deus a ajudará ao raiar da manhã.
45:6 As gentes se conturbaram e os reinos se humilharam: * Ele fez ouvir a sua voz e a terra estremeceu.
45:7 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
45:8 Vinde e vede as obras do Senhor, as maravilhas que operou sobre a terra: * fazendo cessar as guerras até aos confins do mundo.
45:9 Quebrará o arco e despedaçará as armas: * e queimará no fogo o escudo.
45:10 Parai e reconhecei que eu sou Deus: * hei-de ser exaltado entre as gentes e exaltado sobre terra.
45:11 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. And the Angel of the Lord said in a dream to Joseph in Egypt, Arise, and take the young Child and his Mother, and go into the land of Israel.
Ant. Et véniens * habitávit Názareth, ut adimplerétur quod dictum est per Prophétas: Quóniam Nazarǽus vocábitur.
Psalmus 86 [6]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Et véniens habitávit Názareth, ut adimplerétur quod dictum est per Prophétas: Quóniam Nazarǽus vocábitur.
Ant. And he came * and dwelt in a city called Nazareth, that it might be fulfilled which was spoken by the Prophets: He shall be called a Nazarene.
Salmo 86 [6]
86:1 Os seus fundamentos estão sobre os montes santos: * o Senhor ama as portas de Sião mais que todos os tabernáculos de Jacob.
86:2 Cousas gloriosas se têm dito de ti, * ó cidade de Deus.
86:3 Lembrar-me-ei de Raab e de Babilónia, * que me conhecem.
86:4 Eis os estrangeiros, Tiro e o povo dos Etíopes, * todos estes estarão lá.
86:5 Porventura se não dirá a Sião:um grande número de homens nasceu nela: * e a fundou o mesmo Altíssimo?
86:6 O Senhor poderá contar, no registo dos povos e dos príncipes: * o número daqueles que nela estiveram.
86:7 Estão todos cheios de alegria * os que habitam dentro de ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. And he came and dwelt in a city called Nazareth, that it might be fulfilled which was spoken by the Prophets: He shall be called a Nazarene.
℣. Dóminus vias suas docébit nos.
℟. Et ambulábimus in sémitis ejus.
℣. The Lord shall teach us of his ways.
℟. And we will walk in his paths.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Ex Lítteris Apostólicis Leónis Papæ décimi tértii
Breve « Neminem fugit » 14 junii 1892
Miséricors Deus cum humánæ reparatiónis opus, quod diu sǽcula exspectábant, perfícere decrevísset, ita ejúsdem óperis ratiónem ordinémque dispósuit, ut prima ipsa ejúsdem inítia augústam mundo exhibérent spéciem Famíliæ divínitus constitútæ, in qua omnes hómines absolutíssimum domésticæ societátis, omnísque virtútis ac sanctitátis intueréntur exémplar. Talis quidem Família éxstitit Nazarethána illa, in qua, ántequam géntibus univérsis pleno lúmine emicuísset, Sol justítiæ erat abscónditus: nimírum Christus Deus, Servátor noster, cum Vírgine Matre et Joseph, viro sanctíssimo, qui erga Jesum patérno fungebátur múnere. Mínime dúbium est quin ex iis láudibus, quæ in societáte et consuetúdine doméstica ex mútuis caritátis offíciis, ex sanctitáte morum, ex pietátis exercitatióne proficiscúntur, máxima quæque enitúerit in sacra illa Família, quæ síquidem eárum futúra erat céteris documénto. Ac proptérea benígno Providéntiæ consílio sic illa cónstitit, ut sínguli christiáni, qualicúmque conditióne vel loco, si ad eam ánimum advértant, fácile possint cujuscúmque virtútis exercéndæ habére causam et invitaméntum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ego autem mendícus sum et pauper:
* Dóminus sollícitus est mei.
℣. Labóres mánuum tuárum quia manducábis, beátus es, et bene tibi erit.
℟. Dóminus sollícitus est mei.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From the Apostolic Letters of Pope Leo XIII
Breve « Neminem fugit » 14 junii 1892
When God in his mercy determined to accomplish the work of man's renewal, which same had so many long ages awaited, he appointed and ordained this work on such wise that its very beginning might shew to the world the august spectacle of a Family which was known to be divinely constituted; that therein all men might behold a perfect model, as well of domestic life as of every virtue and pattern of holiness: for such indeed was the Holy Family of Nazareth. There in secret dwelt the Sun of Righteousness, until the time when he should shine out in full splendour in the sight of all nations. There Christ, our God and Saviour, lived with his Virgin Mother, and with that most holy man Joseph, who held to him the place of father. No one can doubt that in this Holy Family was displayed every virtue which can be called forth by an ordinary home life, with its mutual services of charity, its holy intercourse, and its practices of godly piety, since the Holy Family was destined to be a pattern to all others. For that very reason was it established by the merciful designs of Providence, namely, that every Christian, in every walk of life and in every place, might easily, if he would but give heed to it, have before him a motive and a pattern for the good life.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. As for me, I am poor and needy:
* But the Lord careth for me.
℣. Thou shalt eat the labours of thine hands; blessed art thou, and happy shalt thou be.
℟. But the Lord careth for me.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Habent revéra patresfamílias in Joseph vigilántiæ providentiǽque patérnæ præclaríssimam normam: habent matres in sanctíssima Vírgine Deípara amóris, verecúndiæ, submissiónis ánimi perfectǽque fídei insígne spécimen: fílii vero famílias in Jesu, qui erat súbditus illis, habent divínum obediéntiæ exémplar quod admiréntur, colant, imiténtur. Qui nóbiles nati sunt, discent a Família régii sánguinis quómodo et in édita fortúna se témperent, et in afflícta retíneant dignitátem: qui dites, noscent ab ea quantum sint virtútibus posthabéndæ divítiæ. Operárii autem et ii omnes, qui familiárum rerum angústiis ac tenuióre conditióne tam ácriter irritántur, si ad sanctíssimos illíus domésticæ societátis consórtes respéctent, non déerit eis causa cur loco, qui sibi óbtigit, delecténtur pótius quam dóleant. Commúnes enim cum Sacra Família sunt illis labóres: commúnes curæ de vita quotidiána: débuit et Joseph de mercéde sua vitæ ratiónibus consúlere: imo ipsæ divínæ manus se fabrílibus exercuérunt. Nec mirum sane est si sapientíssimi hómines divítiis affluéntes, eas abícere volúerint, sociámque cum Jesu, María et Joseph sibi elígere paupertátem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vulpes fóveas habent, et vólucres cæli nidos,
* Fílius autem hóminis non habet ubi caput reclínet.
℣. Pauper sum ego, et in labóribus a juventúte mea.
℟. Fílius autem hóminis non habet ubi caput reclínet.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
To all fathers of families, Joseph is verily the best model of paternal vigilance and care. In the most holy Virgin Mother of God, mothers may find an excellent example of love, modesty, resignation of spirit, and the perfecting of faith. And in Jesus, who was subject to his parents, the children of the family have a divine pattern of obedience which they can admire, reverence, and imitate. Those who are of noble birth may learn, from this Family of royal blood, how to live simply in times of prosperity, and how to retain their dignity in times of distress. The rich may learn that moral worth is to be more highly esteemed than wealth. Artisans, and all such as are bitterly grieved by the narrow and slender means of their families, if they would but consider the sublime holiness of the members of this domestic fellowship, cannot fail to find some cause for rejoicing in their lot, rather than for being merely dissatisfied with it. In common with the Holy Family, they have to work, and to provide for the daily wants of life. Joseph had to engage in trade, in order to live; even the divine hands laboured at an artisan's calling. It is not to be wondered at, that the wealthiest men, if truly wise, have been willing to cast away their riches, and to embrace a life of poverty with Jesus, Mary, and Joseph.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The foxes have holes, and the birds of the air have nests,
* But the Son of Man hath not where to lay his head.
℣. I am poor and needy, and in agony from my youth up.
℟. But the Son of Man hath not where to lay his head.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Quibus e rebus jure meritóque apud cathólicos Sacræ Famíliæ cultus matúre invéctus, majus in dies síngulos increméntum capit. Id quidem probant tum christianórum sodalitátes sub invocatióne Sacræ Famíliæ institútæ, tum singuláres honóres ei rédditi, tum potíssimum a decessóribus Nostris ad excitándum erga eam pietátis stúdium impertíta privilégia et grátiæ. Hujúsmodi cultus magno in honóre hábitus est jam inde a sǽculo décimo séptimo, latéque per Itáliam, Gálliam et Bélgium propagátus, totam fere Európam pervásit: deínde prætergréssus vastos Océani tractus, in América per Canadénsem regiónem, sese exténdit, faustísque efflóruit auspíciis. Síquidem nihil magis salutáre aut éfficax famíliis christiánis cogitári potest exémplo Sacræ Famíliæ, quæ perfectiónem absolutionémque compléctitur ómnium virtútum domesticárum. Sic imploráti inter domésticos paríetes adsint propítii Jesus, María et Joseph, caritátem alant, mores regant, ad virtútem próvocent imitatióne sui, et quæ úndique instant mortáles ærúmnæ, eas leniéndo fáciant tolerabilióres. - Ad cultum vero Sacræ Famíliæ augéndum Leo Papa décimus tértius christiánas famílias eídem Sacræ Famíliæ consecrári præscrípsit: Benedíctus autem décimus quintus Offícium et Missam ad univérsam Ecclésiam exténdit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Cum in forma Dei esset, semetípsum exinanívit,
* Formam servi accípiens.
℣. Humiliávit semetípsum, factus obédiens usque ad mortem.
℟. Formam servi accípiens.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Formam servi accípiens.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
From the foregoing it is evident how natural and fitting it was that devotion to the Holy Family should in due time have grown up amongst Catholics; and once begun, that it should spread far and wide. Proof of this lieth first in the sodalities instituted under the ínvocation of the Holy Family; then in the unique honours bestowed upon it; and above all, by the privileges and favours granted to this devotion by our predecessors to stimulate fervour and piety in its regard. This devotion was already held in great esteem in the seventeenth century. Widely propagated in Italy, France, and Belgium, it spread over almost the whole of Europe; thence, crossing the wide ocean, through Canada it made is way in the Americas, and finding favour there, became very flourishing. Indeed, among Christian families, nothing more salutary nor efficacious can be imagined than the example of the Holy Family, where are to be found all domestic virtues in perfection and completeness. When Jesus, Mary, and Joseph are invoked in the home, charity is likely to be maintained in the family through their example and heavenly entreaty; a good influence is thus exerted over conduct; the practice of virtue is thus incited; and thus the hardships which are everywhere wont to harass mankind, are both mitigated and made easier to bear. To increase devotion to the Holy Family, Pope Leo XIII prescribed that Christian families should be consecrated thereto. Benedict XV extended the Mass and Office to the whole Church.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Being in the form of God, he made himself of no reputation,
* And he took upon him the form of a servant.
℣. He humbled himself, and became obedient, even unto death.
℟. And he took upon him the form of a servant.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And he took upon him the form of a servant.
Nocturn III.
Ant. Ibant paréntes Jesu * per omnes annos in Jerúsalem in die solémni Paschæ.
Psalmus 95 [7]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ibant paréntes Jesu per omnes annos in Jerúsalem in die solémni Paschæ.
Nocturn III.
Ant. Now the parents of Jesus * went to Jerusalem every year at the Feast of the Passover.
Salmo 95 [7]
95:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * cantai ao Senhor, toda a terra.
95:2 Cantai ao Senhor e bendizei o seu nome: * anunciai dia a dia a sua salvação.
95:3 Anunciai entre as gentes a sua glória, * entre todos os povos suas maravilhas.
95:4 Porque o Senhor é grande e digníssimo de ser louvado: * mais terrível que todos os deuses.
95:5 Porque todos os deuses das gentes são demónios: * porém, o Senhor fez os céus.
95:6 O louvor e o esplendor estão diante d’Ele: * a santidade e a grandeza no seu santuário.
95:7 Dai ao Senhor, ó famílias das gentes, dai ao Senhor glória e honra: * dai ao Senhor a glória devida a seu nome.
95:8 Elevai-Lhe sacrifícios e entrai nos seus átrios: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
95:9 Trema toda a terra na sua presença: * dizei entre as gentes que é o Senhor quem reina.
95:10 Pois estabeleceu toda a terra, que não será abalada: * Ele julgará os povos com equidade.
95:11 Alegrem-se os céus e exulte-se a terra, comova-se o mar e o que ele contém: * alegrar-se-ão os campos e tudo que neles há.
95:12 Então exultar-se-ão todas as árvores dos bosques ante o Senhor, porque vem: * porque vem julgar a terra.
95:13 Ele julgará toda a terra com equidade, * e os povos segundo a sua verdade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Now the parents of Jesus went to Jerusalem every year at the Feast of the Passover.
Ant. Cum redírent, * remánsit puer Jesus in Jerúsalem, et non cognovérunt paréntes ejus.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cum redírent, remánsit puer Jesus in Jerúsalem, et non cognovérunt paréntes ejus.
Ant. And when they returned, * the Child Jesus tarried behind in Jerusalem, and his parents knew not of it.
Salmo 96 [8]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. And when they returned, the Child Jesus tarried behind in Jerusalem, and his parents knew not of it.
Ant. Non inveniéntes Jesum * regréssi sunt in Jerúsalem, requiréntes eum.
Psalmus 97 [9]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non inveniéntes Jesum regréssi sunt in Jerúsalem, requiréntes eum.
Ant. But when they found him not, * they turned back again to Jerusalem, seeking him.
Salmo 97 [9]
97:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * pois operou maravilhas.
97:2 Sua dextra fê-l’O triunfar: * e o seu santo braço.
97:3 O Senhor manifestou a sua salvação: * revelou a sua justiça aos olhos das gentes.
97:4 Lembrou-se da sua misericórdia, * e da sua verdade para a casa de Israel.
97:5 Todos os confins da terra viram * a salvação do nosso Deus.
97:6 Aclamai a Deus, toda a terra: * cantai, exultai e salmodiai.
97:7 Cantai ao Senhor com a cítara, com a cítara e com voz de salmo: * com trombetas de metal e som de corneta.
97:8 Jubilai-vos na presença do rei Senhor: * mova-se o mar e quanto nele há, toda a terra e os que a habitam.
97:9 Os rios baterão palmas, ao mesmo tempo os montes alegrar-se-ão à vista do Senhor: * porque vem julgar a terra.
97:10 Julgará toda a terra com justiça, * e os povos com equidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. But when they found him not, they turned back again to Jerusalem, seeking him.
℣. Pauper sum ego, et in labóribus a juventúte mea.
℟. Exaltátus autem humiliátus sum, et conturbátus.
℣. I am poor and needy, and in agony from my youth up.
℟. Thy terrors have I suffered with a troubled mind.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 2:42-52
Cum factus esset Jesus annórum duódecim, ascendéntibus illis Jerosólymam secúndum consuetúdinem diéi festi, consummatísque diébus, cum redirent, remánsit puer Jesus in Jerúsalem, et non cognovérunt paréntes ejus. Et réliqua.

Homilía sancti Bernárdi Abbátis
Homilia 1 super Missus est, n. 7-8
Et erat súbditus illis. Quis, quibus? Deus homínibus; Deus, inquam, cui Angeli súbditi sunt, cui Principátus et Potestátes obédiunt, súbditus erat Maríæ, nec tantum Maríæ, sed étiam Joseph propter Maríam. Miráre ergo utrúmlibet, et élige quid ámplius miréris, sive Fílii benigníssimam dignatiónem, sive Matris excellentíssimam dignitátem. Utrínque stupor, utrínque miráculum. Et quod Deus féminæ obtémperet, humílitas absque exémplo; et quod Deo fémina principétur, sublímitas sine sócio. In láudibus vírginum singuláriter cánitur quod sequúntur Agnum quocúmque íerit. Quibus ergo láudibus júdicas dignam, quæ étiam præit?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Vere tu es Rex abscónditus,
* Deus Israël Salvátor.
℣. Tu doces hóminem sciéntiam.
℟. Deus Israël Salvátor.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 2:42-52
And when he was twelve years old, they going up into Jerusalem, according to the custom of the feast, And having fulfilled the days, when they returned, the child Jesus remained in Jerusalem; and his parents knew it not. And so on.

Homily of St. Bernard Abbot
Homilia super Missus est, n. 7-8
And he was subject unto them. Who was subject? And to whom? God to man! God, I repeat, to whom the Angels are subject, whom the Principalities and Powers do obey, was subject to Mary; and not only to Mary, but to Joseph also for Mary's sake. Marvel, therefore, both at God and man, and choose that which giveth greater wonder, whether it be the most loving condescension of the Son, or the exceeding great dignity of his Mother. Both amaze us, both are marvellous. That God should obey a woman is lowliness without parallel, that woman should rule over God, an elevation beyond comparison. In praise of virgins it is sung of them alone, that they follow the Lamb whithersoever he goeth. Of what praise do ye judge that woman to be worthy who is thus placed before the Lamb of God.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Verily, thou art a King that hidest thyself,
* O God of Israel, the Saviour.
℣. Thou teachest man knowledge.
℟. O God of Israel, the Saviour.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 8
Disce, homo, obedíre; disce, terra, subdi; disce, pulvis, obtemperáre. De auctóre tuo loquens Evangelísta. Et erat, inquit, súbditus illis; haud dúbium, quin Maríæ et Joseph. Erubésce, supérbe cinis! Deus se humíliat, et tu te exáltas? Deus se homínibus subdit, et tu, dominári géstiens homínibus, tuo te præpónis auctóri? Utinam mihi, aliquándo tale áliquid cogitánti, Deus respondére dignétur quod et suo increpándo respóndit Apóstolo: Vade, inquit, post me, sátana, quia non sapis ea quæ Dei sunt. Quóties enim homínibus præésse desídero, tóties Deum præíre conténdo; et tunc vere non sápio ea quæ Dei sunt. De ipso namque dictum est: Et erat súbditus illis. Si hóminis, o homo, imitári dedignáris exémplum, certe non erit tibi indígnum sequi auctórem tuum. Si non potes fórsitan sequi eum quocúmque íerit, dignáre vel sequi quo tibi condescéndit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sicut per inobediéntiam uníus hóminis peccatóres constitúti sunt multi:
* Ita et per uníus obeditiónem justi constituéntur multi.
℣. Venit Názareth et erat súbditus illis.
℟. Ita et per uníus obeditiónem justi constituéntur multi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ita et per uníus obeditiónem justi constituéntur multi.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 8
Learn, O man, to obey! Learn, O earth, to be subject! Learn, O dust, to submit! The Evangelist speaking of thy Creator saith: And he was subject unto them. And there is no doubt that this sheweth us that God was subject to Mary and Joseph. Shame on you, ye proud entities of dust and ashes! God abaseth himself, and dost thou, O creature sprung from the earth, exalt thyself? God maketh himself subject to man, and dost thou, who art always so eager to lord it over men, set up thyself to lord it over thy Creator? For as often soever as I desire pre-eminency over men, so often do I strive to excel God. For of him it was said: And he was subject unto them. If thou disdainest, O man, to follow the example of man, at least thou canst follow thy Creator without dishonour. If thou canst not, perchance, follow him whithersoever he goeth, deign at least to follow him in this thing wherein he hath emptied himself, and made himself of no reputation, for the sake of such as thou.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. As by one man's disobedience many were made sinners,
* So by the obedience of one Man shall many be made righteous.
℣. He came to Nazareth, and was subject unto them.
℟. So by the obedience of one Man shall many be made righteous.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. So by the obedience of one Man shall many be made righteous.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Si non potes sublímen incédere sémitam virginitátis, séquere vel Deum per tutíssimam viam humilitátis; a cujus rectitúdine si qui étiam de virgínibus deviáverint, ut verum fátear, nec ipsi sequúntur Agnum quocúmque íerit. Séquitur quidem Agnum coinquinátus húmilis, séquitur et virgo supérbus, sed néuter quocúmque íerit: quia nec ille ascéndere potest ad mundítiam Agni, qui sine mácula est; nec is ad ejúsdem mansuetúdinem descéndere dignátur, qua scílicet non coram tondénte, sed coram occidénte se obmútuit. Attamen salubriórem elégit sequéndi partem in humilitáte peccátor, quam in virginitáte supérbus; cum et illíus immundítiam sua húmilis satisfáctio purget, et hujus pudicítiam supérbia ínquinet.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
If thou canst not enter upon the lofty paths of virginity, at least follow God by the most safe road of humility. If any turn aside from this straight way, though they be virgins, they do not follow the Lamb, if the truth be told, whithersoever he goeth. The humble man, though stained with sin, followeth the Lamb; the virgin, though proud, also followeth; but neither of these twain followeth whithersoever he goeth. The former cannot attain unto the purity of the Lamb, for he is without spot; the latter deigneth not to descend to his meekness, who was dumb, not before the shearer, but before the murderer. Yet the sinner who followeth in humility hath chosen a more saving way than the proud man who followeth in virginity; for the humble one maketh satisfaction, and is cleansed of his impurity, but the proud one's chastity is stained by his pride.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Jesu Christe, qui, Maríæ et Joseph súbditus, domésticam vitam ineffabílibus virtútibus consecrásti: fac nos, utriúsque auxílio, Famíliæ sanctæ tuæ exémplis ínstrui; et consórtium cónsequi sempitérnum:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Lord Jesus Christ, who subject to Mary and Joseph, didst consecrate family life by thy unspeakable virtues, aid us by their united intercession to profit by the examples of thy Holy Family, and attain to their everlasting companionship:
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help